Na Białorusi i za granicą odbywają się akcje poświęcone pamięci więźnia politycznego Vitolda Ashurka; wiek nie jest przeszkodą w aresztowaniu
22 maj 2021 | Voice of Belarus
Source: t.me/belsat
Na Białorusi i za granicą odbywają się akcje poświęcone pamięci Vitolda Ashurka
Na ścianie białoruskiej ambasady w Brukseli pojawił się napis „Za zabójstwo Vitolda Ashurka”.
Akcje odbywały się w Mińsku, Brześciu, Witebsku, Żabince, Nowogródku, Lidzie i wielu innych miastach Białorusi.
Sviatlana Cihanouskaya wyraziła ogromny podziw dla siły ducha Vitolda i jego wiary w słuszność własnego wyboru: „Bardzo mnie boli, że ktoś zapłacił za swój wybór życiem i spotkał śmierć w niewoli…”
W Warszawie odbyła się akcja pamięci i solidarności, do niej dołączył Paweł Latushka.
Julie Fisher, ambasador USA na Białorusi złożyła kondolencje i zaznaczyła, że Vitold Ashurak zginął w walce o wolność i przyszłość Białorusi, „i konieczne jest, aby jego nielegalne uwięzienie i bezsensowna śmierć zostały pociągnięte do odpowiedzialności”.
Delegatura UE na Białorusi napisała że „Unia Europejska podkreśla swoje żądanie natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych i arbitralnie zatrzymanych osób. Jej celem jest postawienie przed sądem osób odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka na Białorusi”.
Wiek nie jest przeszkodą w aresztowaniu
Amnesty International udokumentowało arbitralne aresztowania i znęcanie się nad dziesiątkami starszych osób, które wzięły udział w pokojowych protestach.
Osoby starsze, w tym osoby po 80. roku życia, od początku masowych protestów w sierpniu 2020 roku wyrażały sprzeciw wobec władz Białorusi. Zorganizowały nawet własne marsze znane jako Marsze mądrości. Władze nie wahały się stłumić tych inicjatyw: aresztowały setki starszych ludzi, przetrzymywały je w bardzo zimnych pomieszczeniach bez wody i możliwości siedzenia przez wiele godzin, rozbierały do naga podczas przeszukań i przeprowadzały upokarzające rewizje. Niektóre starsze osoby zostały skazane na kilka tygodni aresztu.
Osoby starsze cierpiące na poważne choroby, w tym raka, choroby serca i płuc, były zatrzymywane i maltretowane. Opieki medyczna często nie była zapewniona, nie podejmowano żadnych działań w celu ochrony zatrzymanych osób starszych przed ryzykiem zarażenia się COVID-19 – zamiast tego przewożono ich na komisariaty przepełnionymi autobusami. Cele aresztu śledczego i aresztów specjalnych były przepełnione, często nie zapewniało się materacy i pościeli, zmuszano do spania w ubraniach, w tym na podłodze. Kary za udział w pokojowych wiecach były wygórowane i kilkakrotnie przekraczały wysokość emerytury.
